Bu yazıma, bir önceki yazımın devamı olarak yazdım.

Yerel bağlamda Beykoz’daki çocuklarımız, ulusal bağlamda ise ülkemiz çocuklarının spora yönlendirilmesi için çok programlı bir spor politikası belirlenmelidir.

Tesisleşme, donanımlı spor eğitmenlerinin yetiştirilmesi, spor kültürünün oluşturulması çok önemli.

Hepsinden önemlisi ise atalarımızın da dediği gibi “ağaç yaşken eğilir” atasözünü esas alarak çocuklarımızın daha anaokulu ve ilkokuldayken sporla tanışmaları, doğru yönlendirilmeleri için beden eğitimi ve hareket eğitimi dersleri zorunlu olmalıdır. Bu derslere beden eğitimi öğretmenleri girmelidir.

Ülkemizde çocuklarımız ne yazık ki ancak 11 yaşına geldiklerinde beden eğitimi öğretmeni ile tanışıyorlar.

Ancak veliler ülkemiz spor politikasının bir adım önünde hareket ederek çocuklarını kendi imkanlarıyla kulüplere yönlendirerek bu eksiği kapatmaya çalışıyor. Tıpkı sizin ve benim yaptığımız gibi.

Bu kapsamda amatör spor kulüpleri daha çok desteklenmeli ve kulüp-okul ilişkisi resmi temellere bağlanmalıdır.

Belediyelerin kendisinin kulüp kurması spora dar bir bakışı ile bakmaktır. Yıllardır spora politik ve popülist temelli, sadece başarıyı hedefleyen bakış açısı ülkemizi sporda geriye götürmüştür.

Olimpiyatlarda münferit elde edilen başarılar maalesef toplum geneline yayılamamıştır. Bunun da nedenlerinden bir budur.