Anadoluhisarı Ortaokulu Öğrencilerinin Tecrübe Hisar’a Düştü isimli kitabında “Bu Kalp Seni Unutur Mu?” isimli yazısıyla yer alan Beykoz Doğuş Haber İmtiyaz Sahibi Ozan Derviş’in Torunu Kemal Efe Şişman’ın yazısını gazetemizin “Konuk Yazarı” olarak okuyucularımıza aktarıyoruz.

Kemal’in küçük bir köyde, mis kokulu çiçeklerin arasında, rüzgarın huzur verdiği, dalga seslerinin çok uzaklardan duyulduğu bir evde başladı hikayesi. Çiftçi bir ailenin en küçük çocuğu olmak, böylesine küçük bir köyde Prens olmak gibiydi. Kemal, diğer kardeşlerinin aksine, kısıtlı olanaklar dahilinde en iyi şartlarda büyümüştü. Kardeşleri tarlada çalışırken, Kemal babasının onun için, ahşaptan oyarak yaptığı arabalarla oynardı. Kemal’in tek işi tarlada çalışanlara su taşımaktı, evin neşesi Ayşe Hanım ve Ahmet Bey’in gözbebeğiydi. Kemal, bunca sevginin karşılığını verir gibi okuldaki derslerinde çok başarılıydı. Köy Okulunda başlayan öğrenim hayatı, İlçe’nin en iyi lisesinde burslu ve yatılı olarak devam ediyordu. Kemal, sevgiyle şımartılan her çocuk kadar, özgüvenli ve yalnızdı. Pek arkadaş edinemiyor, kimseyi beğenmiyor, eğer birisi ondan daha başarılıysa hemen kendi içinde rekabete giriyordu. Başarı, Kemal’i zehirlemişçesine ele geçirirken, bir yandan da bu olumsuzluklar ailesiyle olan bağlarını da zayıflatmıştı. Ailesiyle görüşmek istemiyor, onlarla ne paylaşabileceğini düşünüp, çıkar yol bulamayıp, görüşmesem daha iyi diyordu. Maalesef sevgi dolu Kemal’den geriye başına buyruk, ailesinin onun için yaptıklarını önemsemeyen bir genç kalmıştı. Üniversite yılları, onun için hem bir kaçış hem de bir arayış olmuştu. Kalabalıklar içinde yalnız hissediyordu. Özünde iyi bir çocuktu ama kendini bulması zaman alacaktı. Üniversitenin son yılıydı artık, Kemal Öğretmen olacaktı. Bir gün, üniversitenin düzenlediği sosyal sorumluluk projesine katıldı ve bir köy okuluna gönüllü olarak giderek, orada kısa bir süre geçirdi. Kaldığı günler boyunca çocuklara dersler verdi, çocukların içtenlikleri karşısında, ailesinin sıcaklığını hatırladı. Çocukların gözlerinde Küçük Kemal’i gördü. Hem çok üzüldü hem de çok sevindi. Üzüldü çünkü bu umut dolu, saf tertemiz Kemal’i asla kaybetmek istemezdi. Üniversite yıllarında ailesiyle hiç görüşmemiş, babasının her ay gönderdiği paranın dışında varlıklarını bile hatırlamamıştı. Bu minicik çocuklar, ailesinin, öncelikle annesinin onu nasıl da koşulsuz sevdiğini hatırlatmıştı. Kemal gittikten sonra annesi çok hastalanmıştı, sanki hayat damarı kesilmiş gibi ne konuşuyor ne de yemek yiyordu. Aile, Kemal’e bu durumu anlatmaya çalışsa da ona bir türlü ulaşamıyordu. Ayşe Hanım’ın, Alzheimer hastalığına yakalandığı ortaya çıkmıştı. Günden güne daha da kötü olmuştu. Kimseyi hatırlamıyor, gülmüyor, evden dahi çıkmak istemiyordu. Kemal ise köy okulundan dönmüş, üniversiteden mezun olmuştu. Köy okulu projesi, Kemal’in aklını başına getirmiş; ailesini, özellikle annesini ne kadar özlediğini hatırlatmıştı. Kemal, eşyalarını topladı ve köyünün yolunu tuttu. Kemal’in geldiğini gören ailesi, gözlerine inanamadı. Önce nasıl tepki vermeleri gerektiğini bilemediler. Kemal yüzündeki gülümsemeyle hepsine sarılınca, onca zaman hiç ayrılmamış gibi sımsıkı kucaklaştılar. Kemal annesini sordu. Babasının sevinci kursağında kalmıştı. Kemal’e olanları anlattı, Kemal üzüntüden yıkıldı, kendini suçladı, ağladı, isyan etti. Babası başını okşadı, annesinin içerde olduğunu söyledi. Kemal korkak adımlarla, mis gibi çiçek kokularıyla bezenmiş bahçelerinden geçerek, evlerinin kapısına geldi. Annesi içerde uyuyordu, zaten günün tamamını neredeyse böyle geçiriyordu. Annesinin başını okşadı, bir an gözlerini aralayan annesi Kemal’e uzun uzun baktı. Kemal annesinin onu hatırlamadığını düşünürken, Annesi: “Kemal oğlum, canım yavrum sen mi geldin” dedi. Kemal’in bu sevgi karşısında dili tutulmuştu, boğazı düğümlenmişti. “Buradayım anne, ben geldim dedi.” O an Kemal anladı ki, bir anne kalbi, zamanla her şeyi unutsa da evladını asla unutmuyordu. Bazı sevgiler, hafızadan değil, yürekten silinmiyordu. Bilgi Notu: Bu Kitabın hazırlanmasında emeği geçer Anadoluhisarı Ortaokulu Müdürü Mustafa Bülbül, Müdür Yardımcıları Nermin Yurtbaşı Yürük ve Abdulkadir Akkoç ve Yazıları bulunan Öğrenciler ile tüm emeği geçenleri tebrik ederiz.