Bir seneyi daha geride bırakırken, her son yaklaştığında yapılan değerlendirmeler bu aralar favorim olmuş durumda...

Sene boyunca farklı bakış açılarıyla sağlanamayan çözümler, şimdilerde sanki hiç yaşanmamış gibi masaya yatırılıp, acaba şöyle de bir çözüm sağlanabilir miydi deniyor. Neden şimdi demekten kendimi alamıyorum. Halk arasında günah çıkarmak olarak görülen bu durumlar, maalesef ki yaralayıcı oluyor.

Umutla yeni seneyi karşılamak isterken, önce bu senenin hesaplaşmasını atlatmamız gerektiğini fark ediyoruz. Halbuki sene içinde, bahsedilen tüm senaryoları, versiyonlarıyla yaşayan Türk Halkından başkası değildi.

Kapanmamış ve 2025 senesine taşıyacağımız öyle çok olay var ki, keşke adil yargılama ortamında hepsi çözüme kavuşsaydı.

Son düzlükte, yargı sisteminin uzayan süreçler içinde adaleti sağladığından ve asgari ücret için yapılan iyileştirmeden bahsetmek istiyorum. Birçok çalışan tarafından beklentinin altında kalan bir iyileştirme geldi. Zam demek nedense içime pek sinmiyor ancak iyileştirme diyerek bu durumu tanımlayabiliyorum. Ekmeğin aslanın ağzında olduğu günümüz şartlarında, daha önceki maaş zamlarında olduğu gibi birdenbire her şeye zam gelmeye başlıyor. Asgari ücretle çalışan Vatandaş, biraz rahat nefes alacağım derken, kendini maaş zammı öncesinden daha büyük çıkmaz da buluyor.

Sistematik olarak ilerleyen süreç, maalesef geçinmeyi zorlaştırması bir yana imkânsız hale getiriyor. İnsanlar birkaç işte çalışarak geçimini sağlamaya çalışırken, zenginler daha zengin fakirler daha fakir olup çıkıyor.

Yeni seneyi karşılarken, Özellikle kadın cinayetlerinin son bulmasını, daha huzurlu bir toplum için Adil yargılamanın ivedilikle sağlanmasını, işçi ve emekçinin, emeklinin ya da çalışanın daha iyi şartlara kavuşmasını diliyorum.

Hepimiz adına her şeyin en iyisinin, en güzelinin bizleri bulmasını diliyorum. İyi seneler...