Süreci yönetmek, endüstriyel futbol, Türkiye Futbol Federasyonu ve Teknik adamları konu alan geçtiğimiz ayki, yazıma yine teknik adamlar ile devam edeceğim.

Aslında Türk Futbolu’nun en çok kan akan damarı burası!!

Denizli, Terim ve Güneş’in etrafında dönen, şöhret yörüngesi bir türlü o istikametten sapmadı. Daha doğrusu saptırılmadı!! Dönme dolap gibi…

Yıllarca geriden gelen teknik adamların başarılı sonuçları da devamlılık göstermeyince, yaratılan ‘’algı’’ bu üçlüden başka çare de yok, iyisi de yok oluyordu. Oysa dikkatli araştırıldığında, üçünün de Türk futboluna sunduğu kalıcı ikinci bir isim yok… yaz yağmurları gibi kısa süreli gelip geçici iki yada üç isim belki var, onlar da şimdi yoklar...

İSTİKRAR…

Hayatımızın her alanında ve sahasında devamlılık çok ama çok önemli, başarıları devamlılık arz eden herhangi birinin en önemli savunma mekanizması bu, istikrarsızlığa mahkûmiyet. Ne yazık ki, Futbolumuzun temel sorunlarından biri bu. Yöneticisi, taraftarı hep bundan şikâyet eder durur ama bu konuda sabır gösterme sağlamlığında değillerdir. Mesela, TFF de yıllardır alt yapılarda görev yapan hocalar var. Ama orası Milli Takım ve kimsenin umurun da olamıyor… Yılda 20 maç ya oynuyorlar ya da oynamıyorlar, o da aylara bölünen süreçlerde ama gelsin maaş, yatsın kalksınlar...

Üstelikte, kulüplerin alt yapı hocalarına sunduğu imkânların kat kat fazlasına sahip oldukları halde, O kadar rahat ve hedefsiz olabiliyorlar. Avantajları, Kulüpler gibi taraftar baskısına maruz değiller. Spor Bakanlığımızdan Türkiye Futbol Federasyonu yetkililerine varıncaya kadar kimse, Kulüplere altyapılar ile ilgili yapılan ödemelerin, gerçekte o alana kullanılıp kullanılmadığını şeffaf biçimde inceleyip, cesaretle hesap sormuyorlar.

Çekince Neden..!!?

Her şey o kadar net aslında. Futbolunun son baharına gelmiş futbolculara ödenen milyon avrolar, yabancı hocalara ödenen paralar. Menajerlere verilen komisyonlar… Hepsi çok sık şikâyet edip dile getirdiğimiz konular. Ve olmayan altyapılarda hocalara verilmeyen hakları!! Evine ekmek parasını nasıl  götüreceğini, kredisini, kirasını veya arabasının taksitini nasıl ödeyeceğini düşünen eğitimci kendini sahaya ve işine ne kadar verebilir??

Çalıştırdığı öğrencilerine bu ruh hali ile ne kadar katkı verebilir ??

Üzerinde uzun uzun düşünülmesi gereken bir konu değil. Acilen çözüm getirilmesi gereken bir sorun bu…

TARAFTAR…

Evet, amatör branşlardan başlayarak en üst seviyenin yegane ihtiyacı, bazen 12. adam bazen 6 Bazen 7… ADAMLAR…

En küçüğünden en büyüğüne, kadınından erkeğine hemen herkesin tutkusu spor… Özellikle de Futbol. Onlarında eksikleri yok mu ? var elbette… Ama bu arenanın en MASUMLARI taraftarlar...

Peki ya, 35-37 yaşlarına gelmiş yabancı, eski yıldızlar sahada dökülürken, belki bir sonraki maçta, belki bir ara iyi oynar diye sabreden Taraftar…

Ülkesinden çıkan genç yetenekler için aynı sabrı ve iyi niyeti taşımayı neden düşünmez. Düşünemezler mi?

İşte buna kafa yormalıyız, Türk futbolunun ve dolayısı ile Kulüplerimizin geleceği için. Bu ve buna benzer birçok tespitlerim Futbol konulu yazmaya başladığım ve ilkbahar da çıkacak kitabımda olacak…

‘’Eğer hayattaysak ve yaşam gücümüzü koruyabiliyorsak,’’

ÜMİTLENMEK HAKKIMIZDIR.