İlk başta şunu belirteyim; köşe yazımı kendi penceremden ve elbette ki gerçekler doğrultusunda değerlendirerek, Tokatköy’de mağdur görünen hiç kimseyi özellikle dostlarımı, arkadaşlarımı incitmek ve muhalefete muhalif olmak gibi bir amacım olmadan kaleme alıyorum. Fakat yine de biliyorum ki birçok arkadaşımın hoşuna gitmeyecek, muhalefet partileri de hoşnut olmayacak. Canları sağ olsun diyerek ben yine de yazıyorum. Doğruluk çizgisinde siyaseti umursamadan özgür kalem böyle bir şey olsa gerek.

"Tarih 1950’li yıllardı. O zamanlar Tokatköy’ün sonuna kadar giden çınar ağaçlı yolun kenarlarında bahçeleri büyük seyrek tek katlı evler vardı. Tepelere doğru çalılar ve ağaçlarla dolu orman mevcuttu. Biz babanla kışlık yakacak için orman taraflarından ağaç dalları keser eve getirirdik. Bir gün baban ile anlaştık. Yuşa tepesine doğru boş bir araziyi evlenince kendimize ev yaparız düşüncesi ile bir ev yapacak kadar çevirdik. Fakat deden bunu duyunca babana 'Sen devlete karşı benim başımı belaya mı sokacaksın' diye kızınca babanla birlikte vazgeçtik ve çevirdiğimiz kısmı bıraktık. Fakat bir kaç sene sonra bizim ev yapacak kadar çevirip bıraktığımız alanları ve etraflarını Beykoz dışından gelen kişiler dönüm dönüm çevirmeye başladılar. Daha sonra da buraları bölerek kimileri Beykoz'da ki fabrikalarda çalışmak için İstanbul dışından gelenlere sattılar, kimileri de akrabalarını Beykoz’a çağırarak buraları paylaşıp gece kondu yapmaya başladılar... Ben de baban da evlendikten sonra baba evinde bir oda da yıllarımızı geçirdik ve çocuklarımızı büyüttük..."

Bu sözler babamın arkadaşı olan ve geçen gün sohbet etme fırsatı bulduğum 1936 doğumlu Hikmet Koç amcaya ait.

Tabi ki durum Hikmet amcanın dedikleri ile kalmamıştı...

Babam evlendikten on sene sonra işçi evlerinden aldığı tapulu evine daha sonra üstüne çıktığı tapulu iki katın üzerine imar yasağı gereği bir çatı katı dahi yapamazken (Dönemin belediyesine 'görme payı' verseydi çok rahat yapardı fakat babası gibi o da bu türlü kanunsuzluğa karşıydı) Tokatköy’de ki yapılaşma göç ile her geçen gün genişledi hatta her seçim öncesi siyasetçiler tarafından tapu sözleri verildi, belediyelere "görme payı" verilerek katlar sınırsızca yükseldi ve tabi ki ormanlarda ki ağaçlarda bundan nasibini aldı...

Son olarak şunu da belirteyim, Ortaçeşme ve çevresinde oturan arkadaşlarım çok iyi bilirler ki otuz sene önce daha biz genç dönemimizde hep duyduğumuz bir söylenti vardı ve aynen şöyleydi. On seneye kalmaz Tokatköy ve Ortaçeşme’den ziraat olan kısma kadar olan evler yıkılarak yeniden yapılanma olacak hatta dere yatağı kayıklar yüzeceği kadar genişleyecek vs..

Uzun lafı kısası şu anda Tokatköy’de yapılan ve daha sonra Ortaçeşme, Çamlıbahçe Mahallesi'nde yapılacak olanlar da yıllar önceden planlanan fakat ancak şimdi başlanan bir olay...

Sezen Aksu şarkısında dediği gibi Masum değiliz hiç birimiz...

Hazine arazilerini dönüm dönüm çevirip daha sonra buraları parsel parsel satanlar da…

Her seçim öncesi olmayacağını bile bile oy uğruna halka tapu sözü veren siyasetçiler de…

Kanunsuzca halktan para alarak gözünü kapatan belediyeler de…

Ve maalesef ki;

bu vaatlere kimileri çaresiz olduğu için kanan, kimileri de uyanık olduğu için başını sokacak tek katlı bir ev ile yetinmeyerek belediyelere para yedirip toprak tapusu ve imar izni olmadığı hâlde kat üstüne katlar çıkanlar da...

Fakat her şeye rağmen elbette ki hiç bir aile çaresiz kalacak şekilde bırakılamaz!

Geçmişte nasıl ki sahte vaatleriniz ile çaresiz bir kişi bile olsa kandırdıysanız ve nasıl ki çoğalan ve yükselen evleri "bir şekilde" görmezden geldiyseniz şimdi de hiç kimseyi evsiz ve çaresiz bırakmadan planları faaliyete geçirmek ilk başta belediyenin ve siyasetçilerin boynunun borcudur.

Çünkü ilk başta sizler masum değilsiniz!...

Bana zaman ayırdığınız için teşekkür ederim…