Senin yokluğunun acısını bu gün bütün annelere sen diye bakarak gidermeye çalışıyorum. Senin yüce huzurunda tüm annelerin ellerinden öpüp, bu özel günlerini tebrik ederek, seni yaşıyorum anam.

Değerli okurlarım acı bir itiraf ile başladım yazıma, anneler gününe özel bir köşe olup, birkaç gün yayında tutacağım bu yazımı hoşgörünüze sığınarak sizlerle paylaşıyorum.

Ne olur şaşırmayın, ben sağlığında hiç karşı gelmedim anneme, hiç saygısızlık yapmadım. Ama yinede itiraf ediyorum, annemin kıymetini yaşarken bilemedim.

Yaşantım ve yaşım gereği hayatı çok geniş yelpazeden değerlendirme şansım olmasına karşılık, annemin dizinin dibindeki çocukluğumdan onu kaybedene kadar kurtulamadım. Küçücük bir rahatsızlığımda anne diye inlemelerim, hatta annem gelsin, benim bir şeyim kalmaz feryatlarımı, eşim ve çocuklarım hala anlayabilmiş değiller. Oysaki ben hala kendimi annemin gözünde küçücük bir çocuk olarak görüyor ve onun şefkatine, her zaman ihtiyaç duyuyordum.

Belki ne alaka diyeceksiniz ama, Teşekkürler ZEKİ AKSU

Sizleri meraklandırmak istemem, hiç alakası yok gibi görülmesine karşılık benim için çok büyük alakası var. Gazete merkezimiz, şu anki yerimizden 50 metre uzaklıkta başka bir yerdeydi, Beykoz’un çok önemli kişilerinden olan, yaptığı işlere kimsenin akıl sır erdiremediği ve ilçedeki Yerel Gazeteciliği en eski yapan Zeki Aksu’nun, ısrarlı daveti ile büromuzu Aksu’nun mülkü olan yeni adresimize taşıdık.

İşte bu arada olanlar oldu, kemale ermiş yaşıma rağmen annemin gözünde çocukluktan kurtulamamış ben, Allahın taktidiri ilahisi ile annemi kaybettim. Acımı o zamanda izah edemedim yaşadım, şimdi de izah edemiyorum yaşıyorum. Malum cenaze kaldırma işlemleri ve yok denirse şaşarım, birçok ailenin yaşadığı yok mezar yeri, yok tapu falan gibi sorunları akıllı geçinen bir aile büyüğümüz yüzünden, en uç noktada bizde yaşadık. Çekirdek ailemizin verdiği kararla annemi, A.Kavağı Yolu üzerindeki Hz. Yuşa Mezarlığına kaldırdık.

Ne isabet olmuş, meğer kendini bilmez aile büyüğümüz ne iyi etmişte ücretini birlikte ödediğimiz, o anki ortam gereği kendi üzerlerine ait olan mezarlık tapudan bizi yararlandırmamış.
Annem gönlüme düştüğünde hemen mezarı başında alıyorum soluğumu, ama ne var ki, Zeki Aksu’nun mülküne taşındıktan sonra, büroda kafamı kaldırdığımda Hz. Yuşa Peygamberin türbesini ve annemin yattığı mezarlık alanını görüyorum. Hz. Yuşa’nın yüz simasını bilmediğim için, bürodan baktığım alanın tamamında annemi görüyorum. İşte bu yüzden bir kez daha Teşekkürler Zeki Aksu, iyi ki bizi telkin edip bu büroya geçmemizi sağlamışsın.

Değerli okurlarım yazımın başında da söylediğim gibi, hoşgörünüze sığınarak anneler gününe özel birkaç gün yayında kalacak bir yazı ile sizleri duygularıma ortak etmek istedim.

Sevgili annem gibi, ebediyete intikal etmiş tüm annelerimize, Yüce Allahtan rahmet diliyorum, onların hepsinin şahsında, tüm annelerimizin ellerinden öperek bu önemli günlerini tebrik ediyorum.

Ha ne olur;
Halen annesinin dizinin dibinde olanlar veya olma şansı bubunanlar, bu anın keyfini ne pahasına olursa olsun mutlaka çıkartın.