Rahmetli Hasan Doğan’dan sonra, sözde özerk TFF, Türkiye Futbol Federasyonu ne yazık ki yörüngesinden çıkmış bir füze gibi son sürat çakılmak üzere baş aşağı gidiyor..!

Durdurabilene aşk olsun. 1996 yılından bu yana iki camia arasında, daha çok ta Trabzon Spor’un kin tutması 2010-2011 sezonundaki olaylarla birlikte pik yapmıştı. Perşembe’nin gelişi Çarşamba’ dan belli olmasına rağmen, en son oynanılan müsabakada olanlar tüm spor kamuoyu, hatta dünyaca malum iken, 2008 yılında, aniden vefat eden Hasan Doğan’dan sonra hiçbir seçimini demokratik ve çok adaylı kongreler ile yapmayan, Türk futbolunu yönetecek kurum, ne yazık ki siyasetin esiri olmuş ve atamalar veya işaret edilen başkanlar ve yönetim kurulları ile Türk futbolunu iflasında rol oynamaktalar.

Sadece profesyonel tarafta değil, amatör branşların federasyonlarında da durum aynı. Koltuğa yapışan orada kalıyor, garip olan işler gittikçe kötüye giderken onlar yerlerinden memnun ve görevlerini yaptıklarını sanarak hala oradalar!!

Ülkenin her yerinde, her kategorisinde akla ziyan olaylar ve gelişmeleri büyük bir soğukkanlılıkla!! Seyrederken, bu oyuna gönül vermiş, çoluk çocuğunun rızkından, maaşından büyük bir bölümü buralara harcayan taraftar kitlelerinin birbirlerine ‘’düşmanca’’ yaklaşımlarını görmezden, felaketlerin feryadını duymazdan gelmekteler. Ömrünü futbol oynayarak, yöneterek, kısa da olsa çalıştırıcılık yaparak geçirmiş biri olarak, gelinen noktadan endişe duymaktayım. Büyük bir kitlenin de aynı endişeleri taşıdığına eminim. Spor, ahlak, disiplin ve çalışmayı gerektiren tutkulu bir aktivite olduğu kadar, sağlıklı yaşam için de fazlası ile kıymetlidir. Her insan için.

Gel görelim ki, içinde bulunduğumuz ortamda bu verilerin hiçbirine erişebildiğimizi sanmıyorum. Özellikle, en geniş kitlesel Futbol oyunlarında. Teknoloji sayesinde en ufak bir ayrıntıdan haberdar olduğumuz bu çağda, oynayıp, oynatarak gelişemediğimiz gibi, bu oyunu en üst seviyede oynayanları izleyerek de feyz almıyor, alamıyoruz.!!

Beceriksiz, bilgisiz ve vizyonsuz yöneticiler bütün açıklarını kapatmak için hemen her maç sonrası bencil ce açıklamalar ve ithamlarda bulunarak ateşe benzin dökmekteler. Yöneticiler ki, sırf rakiplerinin belini kırmak için, spor üzerinden operasyon çeken kumpas çetelerinin yaptıklarını bırakın yermek, davranış ve söylemleri ile onlara cesaret verip buralardaki yuvalanmalarına destek vermekteler. Toplumun kimyasını bozmaya ve algı operasyonlarına en müsait zeminlerde, sosyal medya ağlarındaki yazışmalara baktığımızda bu tavırların ne denli tehlikeli boyutlara ulaştığını görürsünüz.

Taraftar ile oyuncu arasındaki sürtüşmeye en doğru tespiti yapmak için şu iki noktayı iyi bilmek gerektiğine inananlardanım, taraftarın yeri tribün, futbolcunun yeri ise oyun sahasıdır. Bu iki alanın adını sağlıklı bir düşünce ile koyduğumuzda, haklı ile haksızı da ayırt edebiliriz. Evinize giren hırsız. Misali…

Avrupa’nın pek çok ülkesinde bu gibi durumlarda verilmiş onlarca emsal karar varken, bakalım bizim ‘’alim!!’’ yöneticilerimiz ne karar alacaklar..? Adaletin ve hakkaniyetin kaybolduğu bir zeminde, canı yanan yandığı ile, bundan faydalanan övündüğü ile kaldığı sürece bu düzen değişmeyecektir.

Taa ki; Birileri RADİKAL bir karar almadıkça… Yoksa yazık olacak dünyanın ortak lisanı’na..