Rahmeti ve bereketiyle lütuflandırıldığımız bir Ramazan ayına
daha elveda diyoruz.
Şimdilerde 80’li yaşlarını devirmiş
dedelerimizin/ninelerimizin eski bayramlara duydukları özlemi belirten o cümle
10 yaşında ki çocukların bile dilinde "Nerede o eski bayramlar?"
Ülkemizde ve İslam âleminde 1918’de baş gösteren İspanyol
gribinden 100 küsür sene sonra, neredeyse 2 yıldır koronavirüs salgını yüzünden
alışılmışların dışında sosyal değil, mecburi mesafeli bir bayram geçireceğiz.
Çok uzun zamandır sevdiklerimize dokunamıyor, sarılamıyoruz
hatta bazılarımız aynı ortamda dahi bulunamıyoruz.
Ancak teknolojik bir çağda yaşamanın avantajları sayesinde
bir kaç teknik destekle sevdiklerimizi görebiliyor uzun uzun da
görüşebiliyoruz.
Korona günleri tam olarak ne zaman biter bilinmezliğiyle
birlikte, bir süre daha online mutluluklarla idare etmek durumunda kalacağımız
da bu kadar aşikar iken elbette duygusal zorlanmalar yaşayacağız.
Her ne kadar sevdiklerimizden uzak dokunmadan el öpmeden,
küçüklerin başını okşamadan bir bayram daha geçirecek olsak da bu durumun
bayram sevincimize gölge düşürmesine lütfen izin vermeyelim. Her bayram olduğu
gibi bu bayramda erken kalkalım, en güzel kıyafetlerimizi giyip kahvaltımızı
yapalım. İmkânımız varsa büyüklerimizi görüntülü arayalım. Sevgi sözcüklerimizi
dijital ortamlardan paylaşalım.
Gelecek güzel günler için bu bayramda sokağa çıkma
kısıtlamalarını delmeyelim, fiziksel mesafe ve hijyen kurallarına çok dikkat
etmeyi unutmayalım.
Sevgi dolu, huzur ve mutluluğun tavan yaptığı, büyüklerin
ellerinin saygıyla öpüldüğü, küçüklerin sevgi ve şefkat ile kucaklandığı nice
bayramlar duasıyla, bundan sonraki tüm güzellikleri birlik beraberlik için
kutlayabilmek için evde kalın esen kalın…
Ramazan bayramınızı tebrik ederim. Saygılar efendim.
