2008 Yılında yaşamaya karar verdiğim bu bölgede ki gözlemlerimi paylaşmak istiyorum sizlerle... İstanbul doğumlu, Üsküdar Selimiye'li ve Bostancı-Şenesenevler’de büyümüş biri olarak Beykoz bölgesinde, yaşayan bazı insanları anlamak da halen zorlanmaktayım…

Bölgenin artıları, eksilerinden fazla olduğu için Beykoz'u Seviyorum... İnsanları olduğu gibi kabul ederiz, severiz ya da sevmeyiz... Ama Saygı duymalıyız. Sahip olduklarına ve yaşantısına. Olması gereken budur diye düşünüyorum…

Biliriz ki; her bir insanımızın, doğduğundan, günümüze kadar olan yaşanmışlıkları, insanın kişiliğini oluşturur. Kimimiz, yokluk içinde ama mutlu, kimimiz varlık içinde ama mutsuz ya da zaman zaman her iki seçenek de olmuştur yaşantımızda...

Kişiliğimiz nasıl oluşur; Önce aile içindeki yaşantımız sonra yakın çevre, arkadaşlar, dostlar ve zamanla, hayatımıza, yeni insanlar girer, izin verirsek. Bazen de yaşantımızdan çıkarırız ya da uzunca bir süre ara veririz görüşmeye bazılarını...

Her bir An'dan her bir insandan mutlaka ama mutlaka bir şeyler öğreniriz, dinlemeyi bilirsek...

Bazen; Sevilmeyi, Sayılmayı… Bazen; Kandırılmayı, Aldatılmayı… Bazen de, Kıskanılırız…

Hayatın içinde olmazsa olmaz, kavramlar. Bu kavramlarla yaşamayı öğreniriz bir şekilde ya da hayat bize öğretir. Birlikte yaşamanın kurallarını, aynı çatı altında, aynı evde, aynı mahallede…

Bazen zordur, bazen kolay, bazen de imkânsız gibidir... Birbirimize, ayna olur… Ektiklerimizi, biçeriz, Ne ekersek onu biçeriz... Bazen de; Tekâmülümüz için zor sınavlar veririz, insan olabilmek için.

Her şeyin, bir yansıması vardır. İyiliğin de, Kötülüğün de. Bu kavramlar da kişiye göre değişir tabii ki. Bazen çok kötü olduğunu düşündüğünüz bir olay, sizin için iyi olabilir. Her şer de bir hayır vardır derler. İyi ve Kötü yok. Olması gerekenler ve kaçınılmaz sonuçlar var.

Menfaatlerimizi ve Ön yargılarımızı Çöpe Atalım!

Saygıyla, Hoş görü ile Barış içinde Yaşayalım...

Birbirimize destek olalım, olabiliyorsak ne mutlu...

İyilikler yapalım, UNUTALIM! Farkında olmadan kalp kırdıysak GÖNÜL ALALIM, kırıldıysak, AFFEDELİM!

Saygı Duyalım, Saygı Duyulan Olalım!

Merhamet Edelim ama ACIMAYALIM!

Beklentiye Girmeyelim ki; ÜZÜLMEYELİM!

Bizler izin vermezsek, hiç kimsenin bizi üzemeyeceğini kendimize hatırlatalım... Bize gelen bilgilerin, doğruluğunu araştıralım, OKUYALIM!

Körü körüne, her duyduğumuza inanmayalım, doğruluğunda emin olmadığımız bir bilgiyi de paylaşmayalım.

Zannetmeyelim, gerçekleri fark edelim, aklımızı kullanalım, vicdanımızın sesini dinleyelim, kafamızı yastığa huzurla koyabilelim!

Bütün bunları neden yapalım?

Her şeye rağmen, daha mutlu yaşayabilmek için yapalım. Hayat her şeye rağmen, çok güzel çünkü.

29 EKİM CUMHURİYET BAYRAMIMIZ HEPİMİZE KUTLU OLSUN…

Saygılarımla…

Sevgiler…