Sizlerle buluşturduğumuz son sayımızla birlikte, acısıyla tatlısıyla 50 sayıyı geride bıraktık. 50. sayı, beş yılı geride bırakmak ve yeni bir yıla aynı anda girmekte, inşallah bir keramet vardır.

İlçemin gündemini tutmak için gittiğimiz haber konularını Beykozlulara en sağlıklı bir şekilde aktarabilmemin gayreti bu işi yapan bir çok meslektaşım gibi benim de kendi köşe yazımı zaman zaman en son ana bırakmama sebep oldu. Yazımın başlığı da keramet ya, olsun bunda da bir keramet vardır. Fakat bu sefer gerçekten son noktadayım 5.5 yıldır çalıştığım Lider Ajanstaki işlemlerimiz bitmek üzere ki ben yazıma başlayabildim. Eh mademki yazımı buradan yazıyorum, sizlere bu arkadaşlarımı da tanıtmak isterim. Nadir abi diye benim gibi kilodan yana biraz dobroski olan bir abi ile tanışmam bana Lider Ajansı ayda bir ziyaret ettirdi. İlk yılların acemiliğini atarken, Süleyman, Yavuz, Yusuf ve Emrah gibi genç kardeşlerimizin çok büyük desteklerini görürken, işletme sahibi Mehmet beyle ancak helalleşmelerde ve çözülemeyen olayları çözerken karşılaştık. Birkaç yıl sonra şirkettin mekan değiştirmesiyle değişen çalışma ortamı biraz daha rahat geldi, en azından Mehmet beye artık Mehmet diyebiliyordum ve o da belli zamanlarda görülen kimliğini bırakmış her zaman görülmeye başlamıştı, Ajanstaki çalışma arkadaşlarımız çeşitli nedenlerden dolayı değişime uğrasa da en azından beni mutlu eden ve her sorunumuzu çözen çıraklıktan itibaren tanıdığım ve mesleki sürecini inanılmaz bir hızla aşan küçük Sercan büyüdü ve gazetemizin hazırlanışı süresinde elimiz ayağımız olmaya devam ediyor. 5,5 yıldır misafirperverliğin en güzelini gördüğümüz, en önemlisi çalıştıkları birçok yerel gazeteden şahsıma ve çalışma arkadaşlarıma ayrıcalıklı davranılması bizi de son derece mutlu etmekte. Kesinlikle ölçüsünde sınırlama yapmak zorunda olduğumuz birçok tartışmalarımız olsa da hepimiz işimizi iyi bilmenin ayrıcalığı ile nerede durmamız gerektiğini iyi bildik, yaklaşık 6 aydır kadrosunu oldukça genişleten liderdeki arkadaşlara daha yeni yeni alıştık.

Neyse ben birazda Beykoz’a geleyim, geride bıraktığımız sürede üslendiğimiz görevimizi ekip olarak en iyi şekilde yerine getirdiğimize inanıyorum. Çok büyütülecek şekilde olmasa da zaman zaman kişisel hatalarımla da cebelleşmedim desem yalan olur. Allahtan birçok dostumun ve ilk kez tanıdığım yeni dostlarımın uyarısı ile bu konudaki sıkıntımı kolaylıkla geride bırakıyorum.

Söyledim ya biz görevimizi genele taşıdığımız ölçeğe bakıldığında aslanlar gibi yerine getirmiş olmanın mutluluğunu yaşıyoruz.
Ya 5.5 yıldır ilçe gündemini sıkı sıkıya takip eden bizlerin çalışmalarını dikkate almayıp, görüşlerinden hiç yararlanmayıp bu uğurda bilgi alışverişi yapma gereği duymayanlar, hiç donanımı olmadan kurulan tabela derneklerinin esiri olan yöneticilerimizde inşallah geride bıraktıkları yıllarının hesabını halka verirler.

Bir çift sözde Yerel Basını içerisine sindiremeyenlere veya taraflı sindirenlere olacak, bu zatı muhteremlerde bire bir karşılaştığımızda da aynı kimliklerini ortaya koysunlar, ya kuralına göre davransınlar yada kalkıp bilinçli yaptıklarını söyleyip dik dursunlar. Önce yap sonra özür dile sonra yeniden yap, bilmem nasıl bir yaşam biçimidir. Bilinmelidir ki biz kimi dostumuz kabul ettiysek o bizim dostumuzdur. Dost ya vardır, ya da yoktur. DOSTUN ESKİSİ OLMAZ
Hoşçakalın.