Peygamber aleyhi salatü vesselam halkını bir vadiye toplayıp onlara dedi ki: “Beni nasıl bilirsiniz? Dürüst, temiz, ahlaklı, güvenilir biri mi? Yoksa yalancı, sahtekâr, ikiyüzlü, karaktersiz biri mi?  O toplulukta bulunan en azılı düşmanları dahil; “Vallahi biz seni çocukluğundan beri güzel ahlak, iffet, haya sahibi, el emin, güvenilir biri olarak biliriz. Bu konuda hepimiz şahitlik ederiz” dediler. Hz. Muhammed Mustafa aleyhi salatü vesselam onlara dedi ki:

“Ben size bu tepenin ardından, bize doğru bir ordu yaklaşmakta dersem, ne yaparsınız?” En azılı düşmanları dahil; “Vallahi hepimiz koşar, kılıçları kuşanıp, çatışmaya hazır hale geliriz” dediler. Bu kez Hz. Muhammed Mustafa aleyhi salatü vesselam buyurdular ki: “Ey Allah'ın kulları, bu dünya ile ilgili bana bu şekilde güvenip inanmış olduğunuz gibi; niçin önümüzdeki çetin ahiret hesap günü için, Allah'ın kesin vaadi olan mahkeme-i Kübra için, Sırat için, mizan için, cennet için; neden hazırlık yapın dediğimde kaçıyor, her şeyi yoktan var eden Allah'ın emrinden yüz çeviriyor, kendinizi sonsuz ateş azabına karşı Allah'a sığınmıyor, emir yasaklarına uymuyor, sonsuz ahiret saadeti için hazırlık yapmıyorsunuz?” diye buyurunca;

O kalabalıktaki azgınlar ahiret konusu geçince “bizi bu saçmalıklar için mi buraya topladın yine” diyerek şeytanın karargahı haline gelmiş nefislerine uyarak, Allah Râsulüne hakaret ederek oradan ayrıldılar. Çünkü nefsini aklının önüne perde yapanlar, kalpleri Allah sevgisi ile asla mutmain olmazlar.

Allah Müslüman fakirlerin geçimini, Müslüman zenginlerin üzerine farz kılmıştır. Her iki taraf ta helal rızık peşinde koştuğu halde, geçinmekte güçlük çeken fakir mümine, zengin mümin zekât vererek katkıda bulunur. Gerçek müminler zekât vermede asla cimrilik etmezler. Çünkü Allah'ın vaadi olan ayet-i kerimelerine şeksiz, şüphesiz iman ederler. Çünkü ayet-i kerimede Allah; “"Namazı kılın, zekâtı verin, önceden kendiniz için yaptığınız her iyiliği Allah'ın katında bulacaksınız. Şüphesiz Allah, yapmakta olduklarınızı noksansız görür." (el-Bakara, 110)

Hâl böyle iken zekât vermede geri kalır mı Müslüman? Vallahi zekâtını zorla ve yalvara yalvara verir. Çünkü duymuştur, bilir “veren el, alan elden hayırlıdır” (Müslim, Zekât 94-94-97, 106, 124) buyurmuştur, Allah Râsulü Hz. Muhammed Mustafa aleyhi salatü vesselam… Oruçlu iken ağzımızın tadı değişir, nahoş bir koku oluşur. Ailen bile o ağız kokusundan rahatsız iken, Allah ne buyuruyor:  “O oruçlunun ağız kokusu benim yanımda misk kokusundan daha güzeldir.” (Ebû Hureyre -radıyallahu anh-)

Allah buyuruyor; “Adem oğlunun her ibadeti, kendi iyiliği içindir. Ancak ramazan orucu tutanlar benim rızamı umarlar ki, ben bu ayda hakkıyla oruç tutup nefsini ıslahı terbiye edenleri af ve mağfiret ederim.”[Sahih Hadis] - [Buhârî rivayet etmiştir - Muttefekun Aleyh] Kanser olduğunuzu fark ederek, ağır hasta olarak koştuğunuz hastanede, bir doktor ‘bir şeyin yok, çok iyisin, sağlamsın, bin yıl yaşarsın’ diyerek; cahilce sizi geri gönderip erken tanı ile iyileşmenizi engeller. Böyle bir doktora mı teşekkür edersiniz? Yoksa ‘aman kardeşim iyi ki geldin, kanser tüm vücuda sirayet etmeden önüne geçeceğiz. Kanserli hücreleri şu yolu izleyerek, vücuttan söküp atacağız inşaAllah” diyen doktoru mu sever, dinler, söylediklerine kulak verirsiniz?  Konu anlaşılmış ise; Allah biz ölmeden, cehenneme kütük olarak düşmeden önce, hemen uyanmamızı istiyor. Öyleyse en büyük teşekkür Allah’a olmalı ve onun dosdoğru yoluna sımsıkı sarılmalı…

“Şüphesiz Allah, takvalı olanlar ve iyi kimselerin yanındadır. Allah takvâ sahipleriyle, iyilik yapan ve iyi kulluk edenlerle beraberdir. Hiç kuşkusuz, Allah, sakınanlar ve güzel düşünüp güzel iş yapanlarla beraberdir.” (Nahl Sûresi, 128. Ayet)

Kulun ulaşabileceği en yüksek derece, Allah’ın beraberliğine erişmektir. Allah’ın kuluyla beraber oluşu, rahmeti, ihsanı ve onlara lütfettiği manevî mertebelere erişmek temennisiyle…

Selam ve dua ile…