Geçtiğimiz günlerde ulusal medyada denk geldiğim öfke ve şiddet haberlerine kayıtsız kalamıyorum, bir şekilde hiçbirimiz kalmamalıyız diye düşünüyorum.

Bu cinnet haberi, insanın nasıl canavarlaşabileceğini yüksek perdeden bir kez daha hatırlattı.

Pandemi öncesi ve sonrası diye ikiye ayrılan hayatlarımızda, hiç kendinize dönüp baktığınız, bakabildiğiniz oldu mu?

Bunların hepsi etki tepki meselesi dediğinizi duyar gibiyim. Ekonomi diplerde, zamlar almış başını gidiyor, geçim derdi herkesin ortak paydası ama hiçbir çocuk yemek yemediği için dövülerek, öldürülmeyi hak etmiyor.

Diğer çocuk annesi cinnet geçirdiği için önce bıçaklanıyor ardından parçalara ayrılıyor. Annesi komşularına gidip çocuğumu öldürdüm diyor.

İzlediğim bu haberden derinden etkilendim. Kimseyi yargılamak olmayan amacımda, anne için de ayrıca üzüldüm. O raddeye nasıl ne şekilde geldi diye düşündüm.

Bir de 12 yaşında evinin önüne çöp atmaya çıkan kızı taciz eden insanlıktan nasibini almamış tipler var. Annesi kızının sesini duyup çıkmasa, neler olur daha önce hepimiz yine haberlerden okuduk.

Öyle arsızlar ki anne kız evlerine kaçınca, adam kapılarını yumrukluyor içeri girmek için.

Hepimiz bu haberleri izlerken çocuklarımızı bu kirli dünyada "nasıl büyüteceğiz" demiyor mu?

Bu batak bitmedikçe, dile getirmekten bıkmadan ilgimizi, bu kirliliklerin farkındalıkla düzelmesini umarak; bu yöne çekmeye devam edeceğim, bazı kesimlere vereceğim rahatsızlık için şimdiden affola !?

Saygılar…