Virüsle mücadele ile geçen yıllarımızı başımıza gelmiş en büyük dert olarak görüp, evlerde kaldığımız süre zarfında sürekli eleştirilerde bulunuyorduk. Neden hala yasaklar var diyerek, denizi, ormanı, hatta önce AVM’leri nasıl doldurduğumuzu hatırlar gibiyim.

Maalesef sıkıntılar bu kadarla kalmayacakmış önce orman yangınlarıyla yüreğimiz ağzımıza geldi. Terör saldırısı şüphesi içimizi yedi bitirdi. Bazı görüntüler de aynı süreçte basına servis edildi. Doğruluğuyla alakalı net bilgi verilmedi, terör şüphesi var denildi. Sonrası çok daha vahim sahnelere şahit olduk. Günlerce yandı yüreklerimiz, çaresini bulamadık, meğer koskoca Türkiye’nin yangın söndürme uçağı yokmuş, kiralıkmış…

Türkiye’nin dağından, suyundan, ormanlarından, denizinden, gölünden ve nicesinden turizm geliri altında para kazanacaksın ama iş bu dağa, taşa, denize yatırıma geldi mi, üç maymunu oynayacaksın. Yazıktır günahtır bu bütünüyle vebaldir.

Türkiye ile eş zamanda dünyanın birçok bölgesinde yangınlar çıktı, fakat herkes kendi uçaklarıyla ilk müdahaleyi yaparken, bizler yetersiz kaldık ve bunu tüm dünya gördü.

Aşıyla imtihanımız, doğal afetlerle imtihanımız bitmek bilmedi, gelin görün ki karnemiz pekte iyi değil açıkçası...

Yangınlara müdahale noktasında yeni uçak alımlarıyla ilgili adımlar atılsa da maalesef yanan hayvanlarımız, ormanlarımız, evlerimiz geri gelmiyor sonrası için… derken geçen gün Heybeliada yangınıyla bir kez daha içimiz yandı.

Karadeniz’de meydana gelen sel olayları, yine yakın zaman da Kars, Erzurum havzasında meydana gelen sel olayları, doğanın bize çığlığı değil de ne sizce?

Gözümüzün görebildiğine ev ve yapılanma var, dağları delip hesler gölleri aşıp evler yaptık. Duyun sesini doğanın, iklim dengelerini bozduk, sıcaktan kavrulduk bu yaz, kışın da ayni sertlikte geçeceği söyleniyor, daha büyük felaketlere hazır olmamak için artık biraz durup düşünme vaktimizin geldiğine inanıyorum.