Bazen kendimce, gördüklerimin dışına sıyrılıp, olan bitene, uzaktan bakmaya çalışıyorum. Siz de kimi zaman aklınızın hafife alındığını ya da aklınızla oynandığını hissediyor musunuz?

Hayatımızın gerçeği haline gelen, Maske, Mesafe, Hijyen konularının siyasi otoritelerce dilden düşmediği fakat uygulanırken sınıfta kalındığı anların olmasını ve giderek artmasını hayretle izliyorum.

Bizi tedbire çağıran, bir dizi önlem paketlerini sıralayan bu insanlar değil miydi? Şimdi bu ne perhiz... demekten alamıyorum kendimi.

Bir plan, program dâhilinde ilerlediğimize, yolun en başından beri ikna olmamıştım. Kervan yolda düzülür misali, hadi okulları açalım aman vaka sayısı arttı kapatalım, hafta sonu kısıtlama getirelim ama ilk günkü yaptırımları uygulamayalım ki toplum psikolojisi diye bir şey de var, diye mi düşünüyorlar anlamıyorum.

Balık baştan kokar, siz bu milleti bu kadar deneme tahtasına dönüştürür, sonra da geçip karşısına miting, kongre, cenaze töreni yaparsanız, bu insanlar tedbirde dinlemez yasakta.

Hafta sonu yasak varken sahiller, ormanlık alanlar tıklım tıklım olmadı mı? Haberlerde izledik durduk, kime ceza yazıldı. Herkes ekmek almaya gidiyordu değil mi?  

Gerçekten kurallara uyan, ben ve benim gibilere selam olsun, diğerleriyle öte tarafta hesabımız var.

Yorulduk! Bu illet, hepimizi yordu ama kurallara uyarak yaşayanları daha çok yordu. Gece hayatlarından taviz vermeyenleri, miting yapanları, düğün dernek olsun bizim olsun diyenleri, hafta sonu yasakta olsa ben sporumu hep deniz kenarında yürüyerek yapıyorum, yine öyle yapacağım diyenleri pekte üzmedi.

Ben ve ailem kurallara uyarak, haklarımızı da bilerek yaşamaya çalışıyoruz. En azından, aşılanana kadar herkesi biraz daha özverili olmaya davet ediyorum.