Beykoz Devlet Hastanesinden emekli olduktan sonra, market işletmeciliği yaparken, yakalandığının farkında olmadığı amansız hastalığının yorgunluğu ile işlerini tek erkek ve en küçük çocuğu olan oğluna devredip, kızlarının da kardeşlerine destek olacakları ortamın hazırlığını yapan amcam sanki bu günlerini seziyormuş da hazırlık yapmış hissi uyandırarak, aramızdan ayrıldı.

“OLMAZSA OLMAZLARIMIZ OLAN DEĞERLI TIP DOKTORLARIMIZIN HOŞGÖRÜLERİNE SIĞINARAK” amcam ile ilgili özel cümle kurmak istiyorum.

Beykoz’da 2 hastane varken, birisinin SSK Hastalarına, diğerinin ise Kamu Çalışanlarına ve sosyal güvencesi olmayan vatandaşlara zor şartlarda baktığı dönemlerde, sağlık sektöründe halka direkt hizmet veren görevliler, onların gözünde ve gönlünde farklı değer yargıları ile anılmaktaydılar. İşte amcam Hicabi Erkan’da bu dönemin şanslı sağlık görevlilerinden birisi olarak “Doktor Hicabi Özel Unvanı veya Lakabı” ile anılanlar grubundan olarak, bir döneme imza atan sağlık görevlilerinden oldu.

Amcam, aile bireylerimiz, akraba, komşu arkadaş, sevenlerimiz dışında, meslek arkadaşları, hizmet verdiği Beykozlulardan oluşan kalabalık bir cami ve cenaze cemaati ile Anadolu Kavağı Mezarlığındaki ebedi istirgahına yolcu edilirken, Tiyatro Sanatçısı olan ortanca kızı Sibel Erkan’ın sanatçı dostları, ayrıca benim ve ailemin acısını paylaşan değerli basın mensubu arkadaşlarımda, ailemizi acı günümüzde yalnız bırakmadı.

Haberin toplumsal önemi ve değeri olan başlığını açtığımda ise; Adını bile anımsamak istemediğimiz, mecburiyet karşısında bir şekilde tanışmak zorunluluğumuz olduğunda ise içimizi ”CIZZ” ettiren hastalık konusunda, hastalığın taraflarının aile içerisinde “sonu belli olan bir oyunu, karşılıklı sahneye koyduklarını” Hicabi amcam sayesinde öğrendim. Amcam rolünü öyle bir güzel oynadı ki, eşi çocukları ve biz diğer aile bireyleri bile ya bu rol değil gerçeğin ta kendisi dedik zaman zaman, işte o zaman zamanları yaşadığımızı gören amcam son noktayı koyarak, çocuklar bu oyun bunu sizde biliyorsunuz bende biliyorum ve bunun bir şekilde bitmesi gerekli diyerek oyunu bilinçli olarak bitirdi gibi oldu.

Olsun be canım amcam ne güzel oynadın ve bizleri de oynattın, oyunun gişe rekorları kırdı, salonlara sığmayan izleyicilerin bu oyunu evlerinden pür dikkat izlediler. Sen ne iyi bir oyuncuymuşsun be amca “keşke keşke devam ettirseydin bu oyunu da” bu acımasız hastalık hakkında senin gibi oyun oynayan aile bireylerimizin o amansız çabalarını biraz daha içimizde anlayabilseydik. Yinede güzel be amca ebedi aleme yolculuğunda bile adeta ders verdin bizlere, inan verdiğin dersten çok şeyler öğrenen öğrencilerin oldu.

Değerli okuyucularım, sevili Hicabi amcam üzerinden özel bir yazı yazmak, her zaman hoşgörünüze sığınabileceğimi hep sıcak ve gündemde tutmanızdan aldığım cesarettendir. Yinede hoşgörünüz ve bana olan sabrınıza minnettarım.

Bizleri bu acılı günümüzde yalnız bırakmayan tüm dostlarımıza teşekkür ederken, değerli amcaoğlum, saygıdeğer büyüğüm Hicabi amcama Yüce Allahtan Rahmet, başta Şükran yengem olmak üzere, çekirdek ailenin artık tek erkeği olan Murat kardeşim şahsında tüm aile bireylerime sabırlar diliyorum.

Not: Ana sayfada küçük kareler ile aktarılan fotoğraflar, foto galerimizde orjinal halleri ile de ayrıca aktarılmıştır.