İlçemizin Başöğretmeni, Beykoz İlçe Milli Eğitim Müdürü Kazım Bozbay 2019-2020 Eğitim Öğretim başlaması münasebetiyle gazetemizin isteği üzerine internet ve basılı gazetemizin Başyazı’sını yazmıştır. Kendisine çok teşekkür ediyor yazı metnini orijinal haliyle okuyucularımızla paylaşıyoruz.

Eğitim mi? Öğretim mi?

2019- 2020 Eğitim Öğretim yılının başlamak üzere olduğu şu günlerde, öğrenci ve öğretmenlerimize, “ Yuvanıza hoş geldiniz. İyi ki varsınız” diyerek başlamak istiyorum.

Milli eğitim sistemimizi şekillendiren eğitim ve öğretim kavramlarının bir biri ile ilişkisi nedir?  Toplumsal kalkınma, huzur ve barış için hangisi daha önemlidir diye aklınıza gelebilir.

Toplumda karşılaştığımız olumsuzlukları gördüğümüz zaman hemen herkesin ilk tepkisi “Eğitim şart” şeklinde oluyor. Evet, eğitimin gerçek amacı insanlara olumlu tutum ve davranış kazandırmak insanların davranışlarını olumlu yönde değiştirip geliştirmelerine katkı sunmaktır. Ülkemizde uzun bir süredir eğitim çağındaki çocukların neredeyse yüzde yüzü okula gittiği ve bir eğitimden geçtiği halde verilen bu eğitim neden istenilen düzeyde etkili olmuyor ve Neden hala diz boyu cahillik toplumun önünde duran en büyük sorun olarak karşımıza çıkıyor. Neden hala insanlar birbirlerine saygı duymuyor? Neden hala ekranlarda her gün bir kadın cinayeti ile karşı karşıya kalıyoruz. Neden hala sokak hayvanlarına işkence ediliyor? Aslında bu sorunun sebebini 16. yüzyıl şair ve mütefekkiri Fuzuli şu veciz sözleriyle asırlar öncesinden ifade etmişti. “mey biter Saki kalır, her renk solar Haki kalır. İlim insanın cehlini alsa da hamurunda varsa eşeklik baki kalır.”                                        

Tam da bu noktada eğitim ile öğretimin aynı şey olmadığı, öğretim, ülkenin ve toplumun maddi gelişmesi, kalkınması ve refahı yönünde çok önemli katkılar ve imkânlar hazırlarken, eğitimin de toplumun manevi, ahlaki ve insani gelişimine katkı yaptığı ortadadır. Bu itibarla eğitim ile öğretimi birbirinden ayırıp birini ihmal etmek eğitim-öğretimin gerçek hedeflerine ulaşmasını engelleyecektir. Öğretim okullarımızda öğretmenlerimiz aracılığı ile ve her türlü teknolojik araçlar kullanılarak yapılıyor. Ancak eğitim sadece okulda ve öğretmenler tarafından verilebilecek bir konu değildir. Eğitim toplumun yapı taşı ailede başlar. Hatta anne karnında başlar diyebiliriz. Anne-babanın genlerinden gelen bazı karakter ve davranış kalıplarından tutun da, aile bireylerinin aile içi iletişimde birbirlerine karşı sergiledikleri tutumlar, sürdüre geldikleri alışkanlıklar, çocuklar için gerçek manada birer örneklik teşkil etmektedir. Çocuklar anne ve babalarının adeta küçük bir modeli olarak yetişmeye başlarlar.                                                        

“Çocuklarınıza bir şey söylemenize gerek yok. Siz doğru şeyler yapın onlar sizi taklit edeceklerdir” şeklinde ifade edilen söze katılmamak mümkün değil. Bilim adamları insanın zekâ gelişimi ve karakterinin oluşumunun 6 yaşına kadar büyük oranda şekillendiğini söylüyorlar. Çocuklar da genelde 6 yaşına kadar büyük oranda ailenin yanında ve onların dizinin dibinde yetişir. O anlamda ailelerin çocuklarının eğitimi konusunda son derece önemli bir rol üstlendikleri muhakkaktır. Burada okul öncesi eğitimin önemi bir kez daha ortaya çıkıyor. Çocuklar ne kadar erken eğitim kurumları ile tanışır ve okula başlarlar ise sosyalleşmeleri özgüvenleri o kadar çabuk gelişir. Tabi ki okullarımızdaki öğretmenlerin de tek görevleri çocuklara akademik açıdan bir şeyler öğretmek ile sınırlı olamaz. Öğretmenler Aileden sonra çocuğun muhatap olduğu onların üzerinde etkili olabilen ikinci unsurdur. Bu itibarla öğretmenlerimize de rol model olmaları bakımından son derece mühim bir görev düşmektedir. Tutum, davranış hal ve hareketleri ile öğrencilere örnek olacak şekilde olumlu ve uyumlu davranışlar sergilemek durumundadırlar. Sorun belli ise aslında çözümü de belli. Toplumdaki olumsuzlukların giderilebilmesi için iki önemli kuruma çok önemli görevler düşüyor. Birincisi aile ikincisi de okul.  Devlet ailenin korunması ve geliştirilmesi için daha çok şey yapmalı. İnsanlar belki ailelerini seçemiyor ama, devlet, öğretmen olacak kişileri seçerken bazı önemli kriterler koyabilir. Üniversite sınavlarında yeteri kadar soru çözebilen her insan eğitim fakültelerine yerleştirilmemeli. Bu insanlar, çok önem verilen bir değerlendirmeden geçtikten sonra kabul edilmeli,  eğitim fakültelerinde de son derece önemli, insani ve ahlaki eğitimden geçirilmeli.  Mezun olduklarında çocukları, hayvanları, doğayı ve ülkesini seven ve koruyan birer öğretmen olarak görevlerine başlamalı ve çocukların erdemli bireyler olarak yetişmelerinde aileler ile birlikte çok önemli bir sorumluluğunun olduğunun bilincinde olarak görevlerini sürdürmelidirler. Toplumun maddi ve manevi yönden kalkınması, eğitim ve öğretimin toplumdaki rolünün en iyi şekilde gerçekleştirilmesi ancak bu yol ile mümkün olabilecektir                                                                                                                                                                      Kazım Bozbay                                                                                                                                                          Beykoz İlçe Milli Eğitim Müdürü