Zaman Zaman düşünürmüsünüz hiç bugünlere nasıl geldik…
ATA'larımız, büyüklerimiz, neler yaşamışlar...
Ne mücadeleler vermişler...
Ben büyüklerimle, sohbet etmeyi severim…
Yaşanmışlıklarını, tecrübelerini, dinlemeyi, büyüklerime akıl danışmayı
severim, her konuda...
Sahip olduklarının, kıymetini bilerek yaşamışlar...
Şikâyet etmeye vakitleri bile olmazmış...
Var olanla, yetinerek, çözüm üreterek yaşamışlar...
Ve mutlu olabilirlermiş, her şeye rağmen…
70'li yılların sonuna kadar, bu böyle devam edebilmiş…
Teknoloji ve sanayinin gelişmesiyle...
Yaşantımızda değişmeye başladı…
Şehirler, kasabalar ve bazı köyler gelişmeye devam
ediyor.(Diliyorum ki devam eden bu gelişmeler, doğayı daha fazla bozmadan devam
eder.)
Bu gelişmeler sonucunda; konforumuz arttı, sobalar kalktı…
Çamaşır, bulaşık makinaları, televizyon ve akıllı telefonlar
geldi… Hoş geldi...
Her keseye uygun, konforlu, konforsuz araçlarımız var artık…
Yaşasın, ama…
Artık insanların; daha çok dedikodu yapmaya, daha çok şikâyet
etmeye vakitleri var...
Birbirini eleştirmeye...
Hepimiz biliyoruz ki; olumlu eleştiri, yapıcıdır…
Eleştirebilelim, uyaralım tabii ki.
Ama Çözüm Üretelim...
Adaletli, vicdanlı, dürüst insan olalım...
Kalp kırmayalım, saygılı olalım…
Olduğumuz gibi görünelim, maskesiz…
Geldiğimiz yolları unutmayalım…
Hatalarımızı, tekrar etmemek için hatırlayalım…
Hoş görülü olalım…
Hayatın tadını çıkaralım…
Hatırladıkça, bizi gülümseten, anılarımızın olduğu.
Arkadaşlıklarımız, dostlarımız olsun...
Birbirimizin, sahip olduklarımızın (en başta, ruh ve beden
sağlığımızın) değerini bilelim...
Bu Yazdıklarımı Tabii ki Biliyorsunuz..."
Naçizane, tekrar hatırlatmak istedim...
Sevgi'yle Kalın